บทที่ 1: แรกพบและหน้าที่ของสาวใช้
“แพรวา” หญิงสาววัย 22 ปี เข้ามาทำงานเป็นสาวใช้ในบ้านของ “คุณชายกรินทร์” ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเศรษฐีผู้ร่ำรวย บ้านหลังใหญ่โตเต็มไปด้วยกฎระเบียบและความเคร่งครัด
แพรวาเป็นเด็กสาวจากชนบทที่ถูกจ้างให้มาดูแลความเรียบร้อยในคฤหาสน์ เธอรู้หน้าที่ของตัวเองดีและพยายามไม่ก้าวก่ายชีวิตของเจ้านาย
วันแรกที่แพรวาได้พบกับคุณชายกรินทร์ เธอก็ต้องตกตะลึงในความหล่อเหลาและบุคลิกอันสง่างาม แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็ได้ยินเรื่องราวว่าคุณชายเป็นคนเย็นชาและไม่ค่อยใส่ใจคนรอบข้าง
“จำไว้นะ อย่าทำให้คุณชายไม่พอใจ จะโดนเย็ดหีจนน้ำแตกได้เลย” หัวหน้าสาวใช้เตือนเธอ
แพรวาก้มหน้า “ค่ะ ฉันจะตั้งใจทำงานไม่ให้โดนควยของคุณชาย”
บทที่ 2: ความใกล้ชิดโดยบังเอิญ
วันหนึ่ง ขณะที่แพรวากำลังเช็ดกระจกอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอเผลอทำแจกันใบโปรดของคุณชายตกลงพื้น
“เสียงอะไร?” เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นจากด้านหลัง
แพรวาหันไปและพบว่าคุณชายกำลังยืนมองเธอด้วยสายตาเย็นชา
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เธอรีบกล่าวขอโทษด้วยความตกใจ
แต่แทนที่เขาจะตำหนิ เขากลับถอนหายใจและพูดว่า “คราวหน้าระวังหน่อยก็แล้วกัน ไม่งั้นหีของเธอโดนควยฉันเย็ดจนน้ำแตกแน่ๆ”
จากวันนั้นเป็นต้นมา คุณชายเริ่มสังเกตเห็นแพรวามากขึ้น ทั้งในความขยันขันแข็งและความจริงใจของเธอ
บทที่ 3: คืนฝนตกและหัวใจที่เริ่มเต้นแรง
คืนหนึ่ง ฝนตกหนักจนไฟฟ้าดับ แพรวากำลังเก็บผ้าที่ตากอยู่ในสวน คุณชายกรินทร์เดินผ่านมาพอดี
“เธอทำอะไรอยู่กลางฝนแบบนี้?” เขาถามพร้อมยื่นร่มให้
“ฉันแค่กลัวว่าผ้าจะเปียกหมดค่ะ”
เขามองเธอด้วยความสงสัย “เธอเป็นแค่สาวใช้ ไม่จำเป็นต้องลำบากขนาดนี้ก็ได้”
แพรวาส่ายหน้า “งานของฉันคือต้องทำให้ดีที่สุดค่ะ”
ในขณะนั้นเอง เขากลับรู้สึกประทับใจในความมุ่งมั่นของเธอ
บทที่ 4: ความลับที่ถูกเปิดเผย
หลังจากนั้น คุณชายมักจะหาข้ออ้างคุยกับแพรวาเสมอ แต่แพรวาก็ยังรักษาระยะห่าง เพราะรู้ดีว่าพวกเขาอยู่คนละฐานะ
วันหนึ่ง หญิงสาวที่เป็นคู่หมั้นของคุณชายมาเยือนบ้าน เธอเห็นแพรวาและพูดจาดูถูก
“สาวใช้ก็แค่สาวใช้ อย่าคิดปีนเกลียว”
แพรวารู้สึกเจ็บปวด แต่ไม่ได้โต้ตอบอะไร คุณชายกรินทร์ที่เห็นเหตุการณ์เข้ามาปกป้องเธอ
“อย่าพูดจาแบบนั้นกับคนของผม”
คำพูดนั้นทำให้ทั้งแพรวาและคู่หมั้นตกตะลึง
บทที่ 5: หัวใจที่ต้องเลือก
หลังจากเหตุการณ์นั้น คุณชายยอมรับกับตัวเองว่าเขามีความรู้สึกพิเศษกับแพรวา แต่เขาก็รู้ว่าความสัมพันธ์นี้ไม่ง่าย
“แพรวา ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นใคร แต่ฉันอยากให้เธอรู้ว่าฉันชอบเธอ อยากจะเย็ดหีของเธอ อยากแตกในคารูหีของเธอ”
แพรวาน้ำตาคลอ “คุณชายอย่าพูดแบบนี้เลยค่ะ ฉันแค่สาวใช้ ไม่มีวันที่จะยืนเคียงข้างคุณได้”
“ฉันไม่สนว่าคนอื่นจะพูดอะไร ขอแค่เธออยู่ข้างๆ ฉันก็พอ”
บทสรุป: ความรักที่ไม่แบ่งชนชั้นความเงี่ยน
แม้จะต้องเผชิญกับคำครหามากมาย แต่คุณชายกรินทร์และแพรวาก็เลือกที่จะยืนหยัดในความรักของพวกเขา
ความรักที่แท้จริงไม่ได้ขึ้นอยู่กับฐานะหรือสถานะ แต่เป็นความจริงใจที่ทั้งสองมอบให้กัน
ในที่สุด ความรักของพวกเขาก็ได้รับการยอมรับ และพวกเขาได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข เย็ดกันทุกวันไม่มีเบื่อ